εκλεισα την πορτα του αμαξιου. δυνατα, πολυ δυνατα.

σηκωσα το κεφαλι. η καφε πορτα ασφαλειας ηταν παλι εκει.

γυρισα, θα βγω στους δρομους να το φωναξω.

γυρισα, και ολα μου φαινονται πια τα ιδια και χειροτερα.

γυρισα, και ξερω πως το μικρο στενακι σου θα ειναι αδειανο.

το λαθος timing μας εφαγε αγαπη μου.

το σπιτι μου η φυλακη μου, η μουχλα και η απαισιοδοξια οι μουσες μου.

και ενα αεροπλανο φευγει.

μια αλλιωτικη κυριακη, πιο μαυρη απο τις αλλες.

 μια αλλιωτικη κυριακη, και ξαναζω.

σε ευχαριστω για ολα. 

καλη συνεχεια και σε σενα, θα μου λειψεις.