φακελοι, γραμματοσημα και αλλες ιδιες παρομοιες χαριτωμενιες.
σημερα που λες ηταν μια μερα σαν ολες τις αλλες, τις υπολοιπες, τις καθημερινες, ξερεις. καθως λοιπον ψαχουλευα τα συρταρια μου επεσα πανω σε εναν μικρο, εκρου, γεματο φωτογραφιες φακελο και αμεσως εκλεισα εντρομη το συρταρι. ΜΠΑΜ. επανω στην αναμπουμπουλα το κινητο χτυπαει και ειναι μια φιλη. κουσκουσαρουμε για λιγο με τα νεα του τριημερου και το κλεινω χαμογελαστη. κουρασμενη οπως ημουν σημερα απο την ημερα αχταρμας στη βιβλιοθηκη ανοιγω τον υπολογιστη- τα κλαασσικα - για να κατεβασω μια ακομα ταινια απο την λιστα- δεν γινεται να τα ξερεις και ολα περιεργε αναγνωστα - και αρχιζω να χαζευω τις φωτογραφιες του καλοκαιριου. και εκει που λετε ηρθε το δευτερο ΜΠΑΜ.'' μα φυσικα! δεν σου εχω πει να μην ανοιξεις για κανενα λογο τον φακελο αυτο?'' μαλωνω με τον εαυτο μου.
αυτο που θελω να πω ειναι πως πραγματι φακελωνουμε την ζωη μας. χωριζουμε σε μικρους στο ματι φακελους αναμνησεις που αγαπαμε, μισουμε, ποναμε μα και αναμνησεις που δεν εχουμε ζησει καν. το ιδιο κανουμε και με τους ανθρωπους. μεχρι και φακελο στο κινητο μας δημιουργουμε με τους favorites για να τους καλουμε πιο γρηγορα.στο φακελο ''κολληταρια'' εχουμε τους πιο κοντινους μας ανθρωπους και να μην ξεχναμε το φακελο ''σας μισω'' που βρισκεται παντα μεσα στο μυαλο μας. και φυσικα εμεις που μονο ελευθεροι δεν ζουμε σε αυτη την κοινωνια που αδειασε πια απο αναστολες και γεμισε συρματοπλεγματα απο προκαταληψη.
και δεν σου ειπα ακομα το χειροτερο. τα γραμματοσημα, οι ταμπελες , τα γραμματα πανω στους φακελους ειναι αυτα που καθοριζουν την διαφορα. ολοι -ΜΑ ΟΛΟΙ, και πιστεψε δεν ξεχωριζω για κανεναν λογο τον εαυτο μου- θετουμε ταμπελες, ονοματα και λεξεις που πιστευουμε πως αρμοζουν στους υπολοιπους. και καθε φορα που η ζωη μας αποδεικνυει κατι αλλο, το παραβλεπουμε λεγοντας : " οκ εκανα λαθος την επομενη φορα δεν θα κρινω". guess what..μπουρδες!!.
ερχομαι στο τελος και σου λεω πως εχω κριθει λαθος τοσες πολλες φορες και εχω ακουσει καποια ασχημα πραγματα. προσφατα μια πολυ καλη φιλη ειπε: "οταν σε πρωτογνωρισα σε περασα για χαζη, ξερεις χωρις βαθος. μετα φυσικα αυτο αλλαξε". γι αυτο μην κρινεις οχι για να μην κριθεις αλλα γιατι οτι και αν συμβαινει γυρω μας καλο θα ηταν πρωτα να βλεπουμε το καλο σε εναν ανθρωπο ή εστω να του διναμε μια ευκαιρια προτου τον πεταξουμε εξω απο την πορτα της ζωης μας.
και οσο για εκεινον τον φακελο στον υπολογιστη μου, θα κανω καιρο να τον ανοιξω!
σημερα που λες ηταν μια μερα σαν ολες τις αλλες, τις υπολοιπες, τις καθημερινες, ξερεις. καθως λοιπον ψαχουλευα τα συρταρια μου επεσα πανω σε εναν μικρο, εκρου, γεματο φωτογραφιες φακελο και αμεσως εκλεισα εντρομη το συρταρι. ΜΠΑΜ. επανω στην αναμπουμπουλα το κινητο χτυπαει και ειναι μια φιλη. κουσκουσαρουμε για λιγο με τα νεα του τριημερου και το κλεινω χαμογελαστη. κουρασμενη οπως ημουν σημερα απο την ημερα αχταρμας στη βιβλιοθηκη ανοιγω τον υπολογιστη- τα κλαασσικα - για να κατεβασω μια ακομα ταινια απο την λιστα- δεν γινεται να τα ξερεις και ολα περιεργε αναγνωστα - και αρχιζω να χαζευω τις φωτογραφιες του καλοκαιριου. και εκει που λετε ηρθε το δευτερο ΜΠΑΜ.'' μα φυσικα! δεν σου εχω πει να μην ανοιξεις για κανενα λογο τον φακελο αυτο?'' μαλωνω με τον εαυτο μου.
αυτο που θελω να πω ειναι πως πραγματι φακελωνουμε την ζωη μας. χωριζουμε σε μικρους στο ματι φακελους αναμνησεις που αγαπαμε, μισουμε, ποναμε μα και αναμνησεις που δεν εχουμε ζησει καν. το ιδιο κανουμε και με τους ανθρωπους. μεχρι και φακελο στο κινητο μας δημιουργουμε με τους favorites για να τους καλουμε πιο γρηγορα.στο φακελο ''κολληταρια'' εχουμε τους πιο κοντινους μας ανθρωπους και να μην ξεχναμε το φακελο ''σας μισω'' που βρισκεται παντα μεσα στο μυαλο μας. και φυσικα εμεις που μονο ελευθεροι δεν ζουμε σε αυτη την κοινωνια που αδειασε πια απο αναστολες και γεμισε συρματοπλεγματα απο προκαταληψη.
και δεν σου ειπα ακομα το χειροτερο. τα γραμματοσημα, οι ταμπελες , τα γραμματα πανω στους φακελους ειναι αυτα που καθοριζουν την διαφορα. ολοι -ΜΑ ΟΛΟΙ, και πιστεψε δεν ξεχωριζω για κανεναν λογο τον εαυτο μου- θετουμε ταμπελες, ονοματα και λεξεις που πιστευουμε πως αρμοζουν στους υπολοιπους. και καθε φορα που η ζωη μας αποδεικνυει κατι αλλο, το παραβλεπουμε λεγοντας : " οκ εκανα λαθος την επομενη φορα δεν θα κρινω". guess what..μπουρδες!!.
ερχομαι στο τελος και σου λεω πως εχω κριθει λαθος τοσες πολλες φορες και εχω ακουσει καποια ασχημα πραγματα. προσφατα μια πολυ καλη φιλη ειπε: "οταν σε πρωτογνωρισα σε περασα για χαζη, ξερεις χωρις βαθος. μετα φυσικα αυτο αλλαξε". γι αυτο μην κρινεις οχι για να μην κριθεις αλλα γιατι οτι και αν συμβαινει γυρω μας καλο θα ηταν πρωτα να βλεπουμε το καλο σε εναν ανθρωπο ή εστω να του διναμε μια ευκαιρια προτου τον πεταξουμε εξω απο την πορτα της ζωης μας.
και οσο για εκεινον τον φακελο στον υπολογιστη μου, θα κανω καιρο να τον ανοιξω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου