Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

ειναι αληθεια λοιπον. το παραδεχομαι..ειμαι κι εγω μια μικρη κυρια. μα για να τιμησω τον τιτλο αυτο θα  πρεπει απαραιτητως να βρω και τον φανταστικο μου φιλο για την καθημερινη συνηθεια που μαστιζει καθε κυρια της ηλικιας μου. και με αυτο εννοω φυσικα το τσαι.ο φιλος μου λοιπον θα πρεπει να ειναι μαγευτικος και ετοιμος να ζησει την περιπετεια της γευσης μαζι μου, ακομα και οταν το τσαι χυνεται στο χαλι και του αλλαζει μαγικα το χρωμα. μπορω να τον φωναζω και αγαπουλιαρη αφου οι αγκαλιες του θα με γεμιζουν σαπουνοφουσκες και μαλλι της γριας ακομα και οταν τα μπισκοτακια μου χαλασουν και φυσικα ρετρο για να ταιριαζει με καθεμια απο τις πανεμορφες τσαγιερες μου. ο φιλος μου αυτος ομως δεν θα ειναι σαν ολους τους αλλους.οχι.θα ειναι ιδιαιτερος και διαφορετικος οπως μονο εκεινος ξερει, τοσο ιδιαιτερος που θα τον αγαπω γι αυτο που ειναι. κι ας το παραδεχτουμε..θα ειναι παντα λεκιασμενος. -μην ρωτατε το γιατι!- μα ξεχασα το πιο βασικο.υδιαθετος για τις μουντες μου μερες, για τις μερες που η βροχη μου γελαει ειρωνικα και στολιζει το παραθυρο μου. και πιστεψτε με εχω πολλες απο δαυτες. μια ακομα προυποθεση ειναι να διαλεγει τα σωστα noodles γιατι ως φιλος μου θα πρεπει να προετοιμαστει για πολυ φαγητο.-last yeaar- και τελος..το ονομα του να τελειωνει σε α για να θυμαμαι ποσο τον υπεραγαπω!



p.s. ναι σε εχω βρει, εσενα λεω!
μακε ντε μαθς.








2 σχόλια: