Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

καποιες φορες μικραινω κι αλλοτε μεγαλωνω.ανασκοπηση.τι να την κανω?παει η χρονια μας περασε μαζι και ενα τσουβαλι βασανα,ερωτες,κλαμμενα γιατι,αγωνιες και φαγητο.μια επιπονη χρονια γεματη απωλειες και ξεφρενες στιγμες.μα αν μπορουσα να πιω εναν καφε με την πουτανα την χρονια τουτα θα ξαναζουσα.
~ περασμενη πρωτοχρονια,μια μερα γεματη χορο και ευτυχια.οι πεντε φιλες μαζι για κυριως πιατο με επιδορπιο την μαχη για να βρεις ταξι.

~ βραδια στην ικτινου με σισσυ και μαριλ πριν τις πανελληνιες!dizzy βολτες σε συνδυασμο με την υπερτατη σαλατα του μαγαζιου και αγκαλια με τον james bond!

~ τελευταια μερα πανελληνιων!goodbye latinika hello αλλαγη και καλοκαιρι!επισης ηταν η μερα που γνωρισα τον αγαπημενο μου κομμωτη(!)

~ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ* τα λογια ειναι περιττα!

~ ταξιδι στην βενετσιανα νησο..την συρο μας.ζω για την στιγμη που ανεβαιναμε στο πλοιο και για την στιγμη που περιμεναμε να ανοιξει η τεραστια πορτα του για να ξεχυθουμε στο λιμανι!

~ θορυβος απο κατω.ουρλιαχτα μητερας.ξυπνα ξυπνα ξυπνα..περασες ιστορικο αρχαιολογικο θεσσαλονικης!!

~ πρωτη μερα στην σχολη με την συνοδεια της μαριλενας και της αμαλιας.σας αγαπαω!

~ η μερα που τον ειδα μετα απο τοσο καιρο και εμαθα τα καθεκαστα.αχ

~ roadtrip στην απολυτη κομοτηνη!απλα περασα φοβερα με cicaki..

και φτανουμε στα προσφατα.....

~τι τα θελα τα ρακομελα τι???εγω δεν ξαναπινω ποτε!

~παραμονη χριστουγεννων με παιδια απο χανθ οπου χορεψαμε ανεξαντλητα στους ρυθμους του 8ball!


η παραμονη πρωτοχρονιας ειναι στα ποδια μου,στο χαλι του σπιτιου μου και ο χρονος τρεχει.δεν περπατα ποτε.δεν μετανιωνω για οτι περασα,για οσα εκανα(εεε οχι και για ολα!),για οσα αισθανθηκα...για τα μηνυματα που χωρις σκεψη εστειλα και για τους ανθρωπους που ειχα διπλα μου.αν κατσω να σκεφτω θα βρω πολλες στιγμες που λατρεψα.μα ολα αυτα εχουνε φυγει.γι αυτο 2010 φυγε και εσυ 2011 δωσε μου μια αγκαλια και υποσχεσεις για ευτυχια.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

ειναι μερες που τρωω σαν να μην υπαρχει αυριο.μερες παραξενες γεματες μισοσβησμενα συναισθηματα στους τοιχους με μπογια.μερες που η τσιχλοφουσκα τριγυρω μου αρχιζει και αλλοιωνεται και μοιαζουν ολα τοσο θαμπά.και πιανω να πιαστώ.τιποτα.τοτε φοραω εκεινα τα γυαλια που κανουν το ονειρο απτο και σχηματα τρελα σχηματα κλεμμενα φιλανε το χερι μου.τα βλεπω ολα ροζ του ψιθυριζω.μα εκεινος κυριος σωστος καθεται στο πλαι μου και διπλα μου προσμενει.μαυρος μα εγω τον βλεπω ροζ και ροζ θα του μιλαω.περιμενει το αργοτερα.τοτε που το κρυφτο θα γινει ερωτας και μαζι θα παμε το ταξιδι.ειναι ενας κυριος κομψος,αποκρυφος και αλανι ο θανατος.μυριζει γιασεμι.τα βλεπω ολα ροζ του ξαναλεω.φορωντας τα γυαλια μου πια την βλεπω.χαρουμενη,ειναι μια συνθεση απο πανδαισιες του ασπρου και χαμογελαστη.μας ελλειψες της ψιθυριζω.ο ηλιος μας τυφλωνει και βλεπω το γελιο της.μου πεφτουν τα γυαλιά. καλημερα.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

και επειδη ειμαι και πολυ μικρη κυρια-κραταμε το μικρη- αποφασισα να τα λεω ολα εξω απο τα δοντια. δεν θα τρωω πλεον αρακα και φασολαδα στο σπιτι. δεν θα ντρεπομαι για την υπερτελεια κοιλια μου. τα αυτια μου θα ειναι η attraction μου και δεν θα ακολουθω το παιχνιδι σε θελω πολυ με θελεις κι εσυ αλλα INDEED δεν θα παντρευτουμε ποτε γιατι εισαι μια κοτα!ακομη θα πηγαινω αll alone κινηματογραφο γιατι ειμαι και πολυ μοναχικη φιγουρα του δρομου, θα tweetaro αυτο που θελω,την στιγμη που το θελω και αν καποιος τολμησει να με χαρακτηρισει ρηχη....ας με χαρακτηρισει ρηχη.επισης θα φοραω τακουνια και παντα κρυφα θα κουβαλαω τις μπαλαρινες μου σε μια σακουλα γιατι ενα τακουνι-αντε δυο- δεν σε κανει πιο ομορφη απο οτι μπορει να εισαι-τα λεω εγω και η φιλεναδα μου που δεν φοραμε τακουνια!-.οταν θα θελω να βγω με καποιον θα ακουω την συμβουλη της ΝΙΚΕ and I will just do it.περναμε τον καιρο μας σκεπτομενοι τι θα πουν οι αλλοι..τι θα πει ο γκομενος αν του στειλω,αν κανουμε σεξ το πρωι.αν με δει αρρωστη.τι θα πουν οι φιλες αν ακυρωσουμε το ραντεβου μας,αν βγουμε με το γκομενι αντι για αυτες και αν βαψουμε λαθος τα μαλλια μας.μερικες φορες κυριες και κυριοι ο κοινωνικος κατακραγμος σωζει και αλλοτε παλι κουραζει.



p.s.
με το πρωτο φως του ηλιου ολα τα θα μου θα πνιγνουν.

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

ψιτ.ναι ψιτ!εσενα λεω..μικρε ,χαζουλικε μου εαυτε.ναι εσυ που σε καθε σου βημα φοβασαι , που  δενεσαι τοσο σφιχτα σε καθετι που απαγορευεται,εσυ που καποια βραδια ξενυχτας και με παρηγορεις χαμενος στις σκεψεις μου.εκεινες τις μικρες χορευτριες,ξερεις  της λογικης που αλλαζουν ρυθμο καθε λεπτο και ξελογιαζουν την ψυχη μου.βρε χαζουλη μου δεν εμαθες ακομη πως ευκολα πληγωνεσαι και χανεις το παιχνιδι?φυγε,τρεξε,μεινε.μακρια.
εχτες λοιπον ηταν μια περιεργη ,μια αλλοκοτη μερα που μονο σωστη δεν ηταν!ολα μου πηγαιναν στραβα.ξεχασα υποχρεωσεις και μαθηματα και κατεληξα να ευχομαι το τελος της ημερας μου αυτης να με οδηγουσε καπου.δεν με οδηγησε πουθενα.γιατι?γιατι ετσι γινεται καποιες φορες.ισως το περιτυλιγμα να ειναι απλα ενα περιτυλιγμα οπως η κατσαρολα θα ειναι για παντα μια κατσαρολα.συγγνωμη πολυαγαπημενε μου magritte αλλα  μπορει για σενα μια πιπα να μην ειναι μια πιπα ομως για μενα ενας βλακας θα ειναι παντα ενας βλακας!
γι αυτο σου λεω μικρε..σταματα πια να εισαι το μαυρο προβατο και keep walking γιατι αλλιως δεν θα αντεξεις.


καληνυχτα*

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

ειναι καποιες μερες που δεν ξερω αν ζω ή υποσιτιζομαι.νιωθω να σαπιζω κλεισμενη μεσα σε εναν εγωκεντρικο κυκλο που δεν λεει να ξεχειλωσει.δεν εκτιμω,δεν γελαω οπως παλια ουτε χαιρομαι πραγματικα με τα μικροπραματα που αλλοι δεν εχουν καν.δεν περιμενα πως θα ηταν ετσι τα φοιτητικα μου λακερντι.καθε μερα νιωθω μια ανεξηγητη λυπη και μετα σκεφτομαι ποσο μα ποσο αχαριστη ειμαι.εχω την υγεια μου,ανθρωπους που με αγαπανε και μικρες απολαυσεις.μα κατι μου λειπει as always.θελω να σταματησω να ειμαι στρυφνη,να σταματησω να πρηζω τους ανθρωπους γυρω μου για μια σταλα προσοχης και επιτελους να ζησω χαλαρα και bohemika.θελω να βαλω τερμα στην λυπη,τερμα στην πνευματικη μου απραγεια.μα κατι τετοιο δεν μπορω να το κανω μοναχη μου.γι αυτο και περιμενω.περιμενω.περιμενω.