Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

ο χρονος γερναει και εμεις πιο πολυ. 
και ο τοιχος με τις λεξεις του περασμενου γεμιζει. 
σου πεφτει ενα χαμογελο και ο 
καθενας θυμαται τις πιο εντονες στιγμες του.
κατακλυσμος φυσικα γιατι ειναι τοσες.
και τωρα που σου γραφω στιγμη ειναι, 
μα εκεινες καπως πιο γλυκιες, πιο ιδιαιτερες 
σε κανουν τον ανθρωπο που τωρα εισαι.


στιγμην πρωτη. 

ειχα πεθανει. και ηρθες. 
ολες οι στιγμες του κοσμου μια στιγμη. 
και εφυγες. 
μα σε ευχαριστω γιατι 
μαζι σου εμαθα το κατι διαφορετικο, 
ακουμπησα το φασμα της αγαπης
κι ας ηταν και για λιγο.
γιατι μαζι σου μεγαλωσα.


στιγμην δευτερη. 

τσακ. το κλειδι μπηκε στην μηχανη. 
κι οι τελευταιοι χαιρετησαν την μαμα. 
φευγουμε ειπα χαμογελαστα, 
ενας περιπατος στα αδυτα της τουρκιας μαζι 
με την νεα παρεα "γεια σας με λενε ρινα, και ειμαι πολυ κουκλι", 
"εχεις δει ρεγκες να κλαινε" και "γιατι εχεις δει ρεγκες να γελανε?"
που εμελλε να μεινει και ελπιζω να γινει ακομα πιο παλια.
(volume 1)*
βουλε βου κουσε αβεκ μουα σεσουα 
ειναι η μονη αποσκευη που θα χρειαστεις στο 
μαγικο παρισακι. παρισακι ρε μαλακες 
και της παναγιας τα ματια.χρονια ειχα να 
υπερπερασω τελεια και το χρωσταω στην παρεα, 
στα τρεχαλητα στο μετρο, στο περπατημα μεχρι τον αιφελ,
στα "φτανουμε?" ,"μονο δυο γιοφυρια μας απεμειναν",
στην συναυλια στην μονμαρτη και φυσικα στον σωτο
 και στους γαλλους φιλους που παντα θα αγαπαω. 
σταματω εδω. 
(volume 3 γιατι μετραει για δυο.)* 


στιγμην τριτη. 

πολλες στιγμες και οχι μονο τρεις ο σταυροειδης 
εγγεγραμμενος ναος της σχολης μου, 
τα ξημερωβραδιασματα στην βιβλιοθηκη
οπου καποτε πρεπει να αναρτησουν φωτο 
με την ομορφια μου με την λεζαντα
"καλυτερος θαμωνας του μηνα" και το τηλεφωνο 
μου απο κατω για τους ενδιαφερομενους.
ας μην ξεχασω τον καρω πουκαμισο- την τομη 
στο γουστο μου στους αντρες- και 
φυσικα τα υπερπαρτυ στα πανεπιστημια οπου η μπυρα 
εμοιαζε με νερο, κατρακυλιομουν στα γρασιδια
με τον βαγγελη και χορευαμε - ενταξει 
χορευα- εξαλλα με την αμαλοφ. 
την τιμητικη του φετος ειχε ομως και το 8ball 
(19 & gorgeous , best party ever ) παρεα με 
ολα τα φανκι γκομενακια και την τρελοπαρεα που
παντα περναω καλα. θα ξεχασω εγω που χορευα
 "θα ναι σαν να μπαινει η ανοιξη" 
με τα φωσφοριζε μου γυαλια καρδουλες?

στιγμην τεταρτην 

και παλι δεν ειναι μονο τεσσερα τα καινουρια ατομα 
που μπηκαν σε αυτην την μιζερη ζωη 
και εδωσαν λαμψη με τις παρουσιες τους.
τωρα πια εχω στην ζωη μου εναν μικρο πιγκουινο και
 την παρεα του -και συγκεκριμενα εσενα αγαπητε που ξερω πως το διαβαζεις
αυτη την στιγμη-που αγαπαω πολυ ακομα κι αν το παιζω δυσκολο πεπονι,
 την λορανς μου που θα φυγει και θα λυπηθω
 γιατι ειναι το γυναικακι μου, την στελλαρα που 
φωτιζει τις μερες μου με το γελιο της και παντα ειναι εκει,
την μανια μου που ειναι η καλυτερη συνεκπαιδευτρια 
που θα μπορουσα να αποκτησω ποτε,
 τον κυριο so μινιμαλ που ξερει να παρταρει και φυσικα την δουκισσα. 
δεν θα ξεχνουσα ποτε τον twitteroσυζηγο μου
-αμε εχουμε κι απο αυτο, την λυονεζα μαχου 
με την οποια καναμε θραυση εκει στα εξωτερικα,
την σισσυ με την οποια ελπιζω η σχεση μας να εξελιχθει
 ακομα καλυτερη και τον κωνσταντινο 
τον ευλογο ποιητη στην ζωη μου
-γνωστος και ως sex machine-
που ξερω πως καταβαθως με αγαπα.
θα πρεπει ομως να αναφερθω και
στα δυο θαυματα της χρονιας,
την ελεν και την συνονωματη εκ 
των αθηνων που πλεον 
ειναι ανθρωποι δικοι μου
με το μου κεφαλαιο.



στιγμην πεμπτη

η τρελοπαρεα μου , η καθημερινοτητα μου, 
τα ατομα με τα οποια κανω σχεδια για το καλοκαιρι 
και ειναι τα speed dials στο κινητο μου. 
μαριλου, αμαλοφ , βανζελ, ελεν και κατερινιο.
σας αγαπαω απλα και περιεκτικα.




                            καθε χρονος και καλυτερα, καθε χρονος και σοφια λεω εγω.
                                                                 π.σ. το post βγηκε ασχημο εμφανισιακα. και του χρονου.












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου