Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

κοιταζω τις αδειες ωρες.

κοιταζω το προσωπο που αγαπαω πιοτερο στην ζωη μου. το κοιταζω καλα.
ναι ειναι σιγουρο πια πως δεν υπαρχει αλλο. ειναι ο ανθρωπος που θαυμαζεις ,
ο ανθρωπος που εκτιμας, που αν τον χασεις θα χαθεις. ειναι ο ανθρωπος μου.
οι σκεψεις κανουν μπαροτσαρκα στο σκοτεινο και μια στιγμη αρκει 
για να μυρισεις το κενο.

κοιταζω το μεγαλυτερο κενο της ζωης μου. βαραινεις με τετοιο μυστικο. 
μα η ελπιδα βρισκεται σε μια λεξη , η ελπιδα εχει ηθος καλο
και ξερεις πως εκεινη δεν θα χαθει γιατι οι προσευχες σου τραγουδουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου