Παρασκευή 20 Αυγούστου 2010

ελπις

τραγουδάω δυνατά.εχτές γνώρισα κάποιον.σχεδιάζω το τόσο ανέφικτο κοινό μας μέλλον και σαν τρελή νιώθω τις ματιές του.ανατριχιάζω.μια ερώτηση κάνει περίπατο στο παρελθόν και αναρωτιέμαι δυνατά γιατί μπλέκω με ανάρμοστους,με ανθρώπους που με αγνοούν,που δεν γνωρίζουν την αγαπημένη μου γεύση παγωτού,την αίσθηση της θάλασσας που με τρελαίνει.έχω στο στόμα μου τον ήχο της φωνής του.ένας τρέλος που ξέρει να με κάνει να γελάω.να γελάω πολύ.<<μ'αρέσειιιιιιιιι!>> ξεφωνίζω σαν τροβαδούρος στο κύκνειο άσμα του και θυμάμαι.περιμένω αλλά τίποτα.μου κάνει κακό να ονειρεύομαι,να ενθουσιάζομαι,να δίνομαι στον αέρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου