τελεία.

νομίζω πως δεν θέλω να ξαναγράψω εδώ.πως δεν θα μπορέσω να ξαναγράψω.η καλύτερη μου φίλη φεύγει.δεν θα την έχω στήριγμα στις πρώτες μου φοιτητικές καφρίλες και δεν θα πηγαίνουμε κάθε απόγευμα για τσαγάκι.το λιμάνι δεν θα έχει την ίδια γεύση δίχως αυτήν και η βαλαωρίτου θα μοιάζει με μαυσωλείο των περασμένων μας στιγμών.θα είναι μόνο για ένα εξάμηνο.φοβάμαι μήπως δεν γυρίσει ποτέ.γουρουνάκι μου θα πίνουμε πια τις σόδες μας ξεχωριστά και εγώ θα βρω κανέναν βρομιάρη για γκόμενο γιατί χωρίς εσένα δίπλα μου η κρίση μου θολώνει.<<ΜΗΝ ΦΥΓΕΙΙΙΙΣ>> θέλω να φωνάξω μα αυτές οι λέξεις είναι γεμάτες εγωισμό.μια εποχή λοιπόν έρχεται στο τέλος της και εγω αρνούμαι.αρνούμαι να το δεχτώ.δεν ξέρω γιατί κλαίω και γκρινιάζω αφού θα σε βλέπω.κι αν δεν σε βλέπω?οι πανελλήνιες γαμιούνται.θα είχες περάσει μαζί μου και θα κάναμε παρέα την εγγραφή μας.θυμάμαι τις πρώτες μας στιγμές στο γυμνάσιο.σαν χτες ήταν που κάθισες δίπλα μου στο θρανίο.σαν χτες ήταν που μου ανακοίνωσες στην πρωινή προσευχή πως θα είσαι η διπλανή μου και η μαριλένα έσκασε απο την ζήλια της.σαν χτες ήταν που κοιμήθηκες πρώτη φορά σπίτι μου και ήταν η απαρχή των σατανικών μας video.το γέλιο σου ακόμα αντηχεί στους άδειους τοίχους του δωματίου μου που ακόμα αναρωτιέμαι τι να τους κάνω.σαν χτες ήταν που σουλατσάραμε στην κούσκουρα και τρώγαμε γλυκά στο μέρος μας στην ναυαρίνου.σαν χτες ήταν που τελειώσαμε τις πανελλήνιες και βαφόμασταν στις ανδρικές τουαλέτες μετά απο το sex & the city 2.σαν χτες ήταν που ήμασταν μια παρέα απο τέσσερα κορίτσια και πίναμε καυτές σοκολάτες στο νερό που καίει.σαν χτες που ήμασταν στην Σύρο και προβλέπαμε το μελλον μας.σαν χτες που γελούσαμε παρέα στο σπίτι σου και μετρούσαμε την τραγικότητα μας..η μάλλον την δική μου.και τώρα ψάχνεις σπίτι.κομοτηνή.την μισώ αυτήν την μικρή κυρία που σε παίρνει μακριά μου.μα ό,τι και να γίνει θέλω να είμαι εδώ.δεν ξέρω αν θα είμαι αλλα θέλω.δεν θέλω να μεγαλώσω.δεν θέλω να χωριστούμε.δεν θέλω να φύγεις.δεν θέλω να μείνω εδώ.δεν θέλω να προχωρήσω.ΔΕΝ ΘΕΛΩ.είχαμε η μια την άλλη και ήμασταν καλά.ελπίζω τουλάχιστον να είσαι ευτυχισμένη γιατί το αξίζεις ρε παλιοκάρπουζο.ήσουν πάντα δίπλα μου.σε αγαπάω μικρή μου παλαβή σχεδιάστρια.είσαι μια ωραία κοιμωμένη που πρέπει να περιμένω έξι μήνες ή ένα χρόνο για να ξυπνήσει.και θα περιμένω.